|
ßir Kalbin Haykırışları..!
Ne Ağlamak Çözüyordu Artık Sensizliği
Nede Ölmeye Çalışmak.
VarLığımı Yok Etmem Bile Anlamıszdı Sen Yokken.
Anlamsızdı Doğan Güneşin Parıltısı
Esen Rüzgarın Esintisi
Yağan Yağmurun Şırıltısı.
Uzaklara Daldı Yüreğim.
Boşluklara Düştü
Yoruldu Artık Yüreğim Koşmaktan Düşmekten Kaybolmaktan.
Pes Ettim Aşka Karşı.
Doldurdum Yine Kalemimin Mürekkebini.
Yazmadım Ama Bu Sefer Sensizliğimi.
Aşkı Yazdım Kendimce.
Konuşturdum Yüreğimin Dilini.
Kah ÇığLıklar Attı
Kah Sustu Birşeyler AnLatırcasına.
Aşk'ın Kırmızı BuLutu Uğramaz oldu Artık Bana.
İstemezdim de Zaten Bu darmadağın BedenLe
YürekLe.
O güzel Duyguyu Taşımak istemezdim.
Taşıyamazdım Çünkü.
Geçen SeneLer Yalnızlığıma TokaT atıyor Sanki.
Yaralanıyorum .
Ama Yalnızlığıma Boyun Eğiyorum.
Eğmek Zorunda Kalıyorum.
Kaldıramam kiiiiii
Aşkı Sevgiyi MutLuluğu.
Var mıdır Ki acaba Bu HaLimle Beni Kırmadan İncitmeden SevebiLen?
Var mıdır Ki Acaba Yüreğimin Tozlarını Bir Nefeste Atabilen
Beni Yeniden CanlandırabiLen.
Yediğim Tokatları Telafi Edebilecek Biri!
Aldığım Nefese Sebep Olacak Biri !
Umut Tek Desteğim Artık.
Umut edeceğiM Umudumla Yaşayacağım.
BeLki Öleceğim. . .
Ama Yinede Beni Seveni BekLeyeCeğim. . . .
|
